Alsjeblieft, mijn stem voor de PvdA. In mijn kiesgerechtigde leven heb ik als ik het goed heb twaalf keer de verkiezingen voor de tweede kamer meegemaakt. Ik heb één keer gemist, omdat ik in het buitenland woonde en mij niet tijdig gemeld had. Ik heb twee keer niet op de PvdA gestemd. Van alle drie gelegenheden heb ik spijt en ik zou uitgebreid kunnen schrijven waarom, maar dat is niet meer belangrijk.
Ik ben opgegroeid in een links milieu. Mijn vader was actief in de vakbeweging en stemde PvdA. Mijn moeder gaf hem altijd een volmacht mee. Het is mij met de paplepel ingegoten waar ik thuis hoor en het is eerder logisch als vreemd dat ik inmiddels 25 jaar voor de vakbeweging werk.
Ik heb dus negen keer PvdA gestemd en daar heb ik eigenlijk ook altijd spijt van gekregen. Omdat jullie eigenlijk nooit waar maken waar je voor hoort te staan. In de oppositie niet en in de regering zeker niet.
Ik heb lang gedacht dat het kwam omdat je in de politiek nu eenmaal compromissen moet sluiten, met anderen maar ook in de partij zelf. Daarom ben ik ooit ook lid geworden, ik dacht dan kan ik intern wellicht nog wat verschil maken. Ook dat bleek teleurstellend, de structuur van de partij liet heel weinig ruimte voor creatieve, gedreven en ongeduldige mensen.
Ik wil mijn stem uitbrengen op een partij die burgers en bedrijven naar draagkracht laat betalen en de koek eerlijk verdeeld. Die ruimhartig is voor mensen aan de onderkant en mensen van buiten. Een partij die nadenkt over de wereld van morgen en daar naar handelt (En met handelen bedoel ik iets anders dan dealen). Een partij die staat voor de belangen van hard werkende mensen maar de zwakkeren niet uit het oog verliest. Een club die niet mee waait met de populistische wind en eisen stelt aan partners. Alhoewel de kieswijzer mij respectievelijk naar Groen Links, PvdD, SP en verwijst, kan ik het niet over mijn hart verkrijgen “mijn” klotenpartij te laten vallen.
Alles wijst er op dat deze verkiezingen cruciaal zijn voor het voortbestaan van de PvdA. Ik kan het tegenover mijn achtergrond niet verantwoorden dat ik aan de ondergang zou hebben bijgedragen. Maar laat jij nu de kiezer ook eens niet vallen Lodewijk. Met je deelname aan een van de meest schadelijke kabinetten sinds de tweede wereldoorlog heb je veel krediet verspeeld. Ik ga geen afbraakrijtje opsommen, je weet zelf wel wie het hardst zijn getroffen door mega bezuinigingen en hoe schadelijk dit is geweest.
Maar sinds kort lijkt het of je het licht hebt gezien en eerlijk gezegd, ik geloof je. Ik stem uit principe op een vrouw en met Khadija hebben jullie een super kandidaat. Iemand die als geen ander boven het gekraai van Wilders staat. Maar jij staat aan het roer en jij zult koers moeten houden! Daarom richt ik deze brief aan jou.
Met vriendelijke groet,
Eddy Stam