In 2009 woonde ik in België en liep mijn in Nederland afgegeven EU “groot” rijbewijs af. Ik moest volgens de geldende EU regels mijn rijbewijs verlengen in België. Bij een loket van de gemeente Elsene betaalde ik leges en ik stond binnen 20 minuten buiten met een Belgisch EU “groot” rijbewijs. Het BE gedeelte was “permanent”, het vrachtwagen en bus gedeelte liep op enig moment af. Terug in Nederland merkte dat nogal vreemd werd gekeken naar die ouderwetse roze flap met de “permanent” stempels er op. Het ding wordt niet als ID bewijs geaccepteerd en sommige autoverhuurders weigeren een auto te verhuren. Bij onderzoek bleek dat de Belgische stempel “permanent” in Nederland 10 jaar geldig is. Ik had dus nog tot 2019, maar gezien de problemen met het ding leek het mij goed om het in te wisselen voordat ik aan mijn nieuwe Europese avontuur begon. Op het gemeentehuis heb ik gezegd dat ik gezien alle keuringseisen en kosten afstand wilde doen van de C en D bevoegdheden. Anders dan bij het inwisselen van een Nederland afgegeven EU rijbewijs, moet een buitenlands rijbewijs worden ingeleverd bij de aanvraag van een nieuwe. Ik zou binnen 5 dagen een nieuwe krijgen, dus met een kopie en de leges bon van de gemeente zou ik volgens de ambtenaar wel kunnen rijden. Dat bleek bij nader onderzoek niet waar, maar goed, het is wel uit te leggen. Inmiddels heb ik na 11 dagen een brief gehad van RDW. Ik moet of een medisch attest halen of een ingewikkelde afstandsverklaring tekenen. Dat laatste heb ik meteen gedaan, want ik heb dat rijbewijs nodig. Maar het zal ongetwijfeld nog tot volgende week duren voordat ik weer een officieel rijbewijs heb. Het verhaal zegt mij twee dingen. De digitale bureaucratie in Nederland is zeker niet efficiënter of klantgerichter dan de ouderwetse loket bureaucratie in België. Alhoewel EU rijbewijzen formeel zijn geharmoniseerd, zijn er in de praktijk nog steeds verschillen in procedures en geldigheid per land.
Voorlopig moet ik vertrouwen op een fotokopie van de roze flap.