Groningen en eigenlijk heel Noord Oost Nederland is een wingewest van de Nederlandse staat en de grote olieboeren. Het begon met het winnen van turf in Drenthe, Overijssel, En Friesland. Daarna kwam de Schonebeekse olie. Ik herinner mij uit mijn jeugd in Ommen dat we de olietrein wagons telden bij het station. Soms wel 40 tankwagons vol met olie. Toen kwam het gas. Slochteren werd grotendeels leeggepompt en daarna nog andere velden in het Noorden. Het begint allemaal op te raken (turf wordt nu net over de grens bij Emmen gewonnen).
De exploitatie van deze rijkdommen waren van het vroege begin publiek private projecten. Of het nu de maatschappij van weldadigheid was, de Heidemij, de NAM, de Gasunie en Gasterra, zijn of waren allemaal gedeeltelijk eigendom van de staat. Lokale distributeurs waren eigendom van gemeenten. De andere eigenaren zijn Shell en Exxon Mobile. Met uitzondering de maatschappij van weldadigheid bestaan al die betrokken bedrijven nog, stuk voor stuk miljarden bedrijven.
Vele gemeenten verzilverden hun aandelen in de lokale distributeurs. De Nederlandse staat strijkt nog steeds een groot deel van de baten op, om maar te zwijgen over de twee olieboeren.
De enigen die nooit geprofiteerd hebben zijn de bewoners van het gebied. Drenthe en Groningen. De kaart van Nederlandse gemeenten met het laagste inkomens vertoond opvallend veel gelijkenis met de kaart waar energie is gewonnen.
Daar komt in Groningen de aardbevingsschade bovenop. Maar kennelijk kan niemand de grootmoedigheid opbrengen om de schade te compenseren. De staat, de olieboeren niet en de NAM laten het af weten. De rest van de Nederlanders lopen er ook niet warm voor, terwijl ze eeuwen warmte uit het Noorden hebben ontvangen. Een schandvlek op de kaart van Nederland.